หลักการ Time of Flight  เป็นเทคนิคในการวัดระยะห่างระหว่าง วัตถุ กับ เซ็นเซอร์ ขึ้นอยู่กับความแตกต่างของเวลาระหว่าง การสร้างสัญญาณ กับ การเคลื่อนกลับมาที่เซ็นเซอร์  หลังจากที่ถูกสะท้อนโดยวัตถุ สัญญาณหลายชนิด (หรือที่รู้จักในชื่อพาหะ) สามารถใช้กับหลักการ ToF ได้ ซึ่งสัญญาณที่ใช้กันอย่างแพร่หลายที่สุดคือ แสง และ เสียง เช่น การใช้เทคนิค Time of Flight กับ โฟโต้อิเล็กทริคเซ็นเซอร์ โดยแหล่งกำเนิดแสงจะทำการปล่อยแสงยิงไปยังวัตถุที่ต้องการตรวจจับ และสะท้อนกลับมายังภาครับแสง หลังจากนั้นจะทำการคำนวณเพื่อหาระยะทางระหว่างเซนเซอร์กับวัตถุ โดยนำความเร็วของแสงที่ทราบค่าอยู่แล้วนั้น พร้อมกับเวลาตั้งแต่ปล่อยแสงจากแหล่งกำเนิดแสง และสะท้อนกลับมายังภาครับ มาคำนวณทำให้เราทราบระยะทางระหว่าง เซ็นเซอร์ กับ วัตถุ ได้อย่างแม่นยำ เพียงเท่านี้โฟโต้อิเล็กทริคเซนเซอร์ที่ใช้เทคนิคการวัดแบบ Time of Flight ก็สามารถตรวจจับวัตถุที่ต้องการได้